Abomination Conquest

Οι αηδίες φαίνονται πολλά ύψη ανθρώπου πάνω από το κεφάλι ακόμη και του πιο ψηλού θνητού. Τα άκρα τους ξεγλιστρούσαν από τη φούστα τους από τη βολβώδη, διευρυμένη κοιλιά και τον θώρακά τους. Είναι όργανα καθαρού χάους στο πεδίο της μάχης, που σκοτώνουν προς τα εμπρός και θερίζουν έναν αιματηρό φόρο με τα εξαρτήματά τους σαν δρεπάνι, αφήνοντας πίσω τους μόνο αιματηρά ερείπια. Οι επιζώντες μιλούν για μια έντονη γκρίνια, ακριβώς στα πρόθυρα της ακοής που διαπερνά τις αναμνήσεις τους, έναν ήχο που καταγράφεται πιο βαθιά από τις κραυγές των πεσόντων συντρόφων τους. Αυτός είναι ο μόνος ήχος που μπορεί να βγάλει ένας Αηδίας, ο μόνος ήχος που επιτρέπεται να κάνει: ένα έντονο ουρλιαχτό για να μεταδώσει το βάθος της δυστυχίας και του βασανισμού τους.

Οι αηδίες δεν προορίζονταν αρχικά να χρησιμεύσουν ως οργανικές πολεμικές μηχανές. Ήταν μια εξελιγμένη και σκληρή μορφή τιμωρίας, που επινοήθηκε από ιδιοτροπία του Κυρίαρχου. Βυθισμένο βαθιά μέσα σε ένα Βδέλυγμα βρίσκεται το σώμα ενός Εξόριστου που έχει προδώσει την εμπιστοσύνη του ή έχει παραβιάσει τους πιο ιερούς νόμους του Spire. Παρά τη σημαντική προσπάθεια, ακόμη και οι πιο ένθερμοι αντίπαλοι του Κυρίαρχου δεν μπόρεσαν να επινοήσουν μια πιο σκληρή τιμωρία και έχουν υιοθετήσει αυτό το σκληρό βασανιστήριο για τους χειρότερους εχθρούς τους.

Οι επεμβατικές εγκεφαλικές επεμβάσεις βλάπτουν τη γνωστική λειτουργία των καταδικασμένων, καθώς εφαρμόζονται χημικές και ορμονικές θεραπείες για να τους κάνουν να χάσουν τον έλεγχο των Ζωοδεσμευτικών χαρισμάτων τους και να τους συνδέσουν βίαια με έναν κατώτερο οργανισμό. Προτάθηκαν και δοκιμάστηκαν πολλοί οργανισμοί, αλλά τελικά προτιμήθηκε το ταπεινό μυρμήγκι. Ενώ θα μπορούσαν να γίνουν πιο φρικιαστικά παραδείγματα, διαπιστώθηκε ότι εκείνες οι αηδίες που συνδέονται με άλλα είδη ήταν πολύ δυσεπίλυτες ή αυτοκαταστροφικές. Η ενστικτώδης ιεραρχική φυσιολογία του μυρμηγκιού το κάνει κατά κάποιο τρόπο πιο επιρρεπή στη φερομονική εντολή, αναγκάζοντας το σώμα να ανταποκρίνεται στις εντολές, ενώ επιτρέπει στον συμβιβασμένο ψυχισμό που είναι παγιδευμένος μέσα στο κολασμένο άμαλγαμα μόνο αρκετό έλεγχο για να θρηνεί την αγωνία του ακόμη και όταν εκτελεί τη θέληση των βασανιστών του.