US Airborne Support Group

Αυτό το σετ περιέχει:

1 x Αερομεταφερόμενο Αρχηγείο των ΗΠΑ
1 x Ομάδα αερομεταφερόμενων πολυβόλων των ΗΠΑ
1 x US Airborne Medium Mortar Team
HQ

Οι αμερικανικές δυνάμεις ξεκίνησαν τον πόλεμο χωρίς εμπειρία μάχης και συχνά με ελάχιστη εκπαίδευση. Μόλις εκτεθούν στην πραγματικότητα του πολέμου τόσο οι αξιωματικοί όσο και οι άνδρες έμαθαν γρήγορα. Ωστόσο, η συνεχής ζήτηση για στρατεύματα σήμαινε ότι οι σχετικά άπειρες προσφορές θα μπορούσαν να οδηγήσουν τους άνδρες στη δράση ακόμη και στο τέλος του πολέμου. Τόσο η εμπειρία όσο και η προώθηση ήρθαν συχνά πολύ γρήγορα είτε στην Ευρώπη είτε στον Ειρηνικό.

Μηδική

Ο ιατρός δίνει στον τραυματία στρατιώτη τις καλύτερες πιθανότητες να επιβιώσει από σοβαρό τραυματισμό και μπορεί να διασφαλίσει ότι αυτοί οι ελαφρά τραυματισμένοι στρατιώτες θα επιστρέψουν στη μαχητική φυσική κατάσταση όσο το δυνατόν γρηγορότερα. Το κατώτερο ιατρικό προσωπικό, όπως φορείο, μπορεί να συνοδεύσει τους γιατρούς στο πεδίο. Οι ιατροί αξιωματικοί δεν ήταν πάντα οπλισμένοι, αλλά στην πράξη, συχνά φορούσαν πιστόλι για αυτοάμυνα.

Μεσαίο πολυβόλο

Οι Αμερικανοί ήταν εξοπλισμένοι με ένα εξαιρετικό μεσαίο πολυβόλο: το Browning M1919A4 .30-cal. Λόγω του βάρους του (31 λίβρες), χρησιμοποιήθηκε πάντα με τρίποδο. Είχε ρυθμό βολής 500 βολών ανά λεπτό και αποτελεσματικό βεληνεκές πάνω από 1.000 μέτρα. Τα τμήματα αλεξιπτωτιστών θα μπορούσαν να φέρουν το M1919A6 – μια έκδοση του Browning .30-cal. πολυβόλο εφοδιασμένο με ελαφριά κάννη, κοντάκι και δίποδα, σε μια προσπάθεια να παράσχει ένα ελαφρύ πολυβόλο ομάδας.

Μπαζούκα

Το αμερικανικό Bazooka χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά στη Βόρεια Αφρική και στην Tarawa τον Νοέμβριο του 1942. Η πρώτη έκδοση (M1A1) είχε δύο λαβές και ένα ξύλινο στήριγμα. Μέχρι το 1943 κυκλοφόρησε η νέα έκδοση που δεν είχε πλέον το μπροστινό κράτημα αλλά είχε ένα βελτιωμένο σύστημα ηλεκτρικής πυροδότησης. Η τελική έκδοση ήταν μεγαλύτερη (1,55 μέτρα) και βελτίωσε το εύρος από 200–250 γιάρδες σε 300 γιάρδες. Ο πύραυλος M6 HEAT μπορούσε εύκολα να διαπεράσει 76 mm θωράκισης στις 30° ή 110 mm στις 90°.

Ελαφρύ κονίαμα (M2)

Οι όλμοι ήταν ο πιο κοινός τύπος όπλου υποστήριξης. Οι αλεξιπτωτιστές και οι Rangers είχαν έναν όλμο ανά διμοιρία, επιπλέον αυτών που μπορεί να είχαν εκχωρηθεί σε επίπεδο εταιρείας. Κανονικά αναπτύχθηκαν σε κατάλληλη πίσω θέση, όχι περισσότερο από 100 γιάρδες από τον παρατηρητή για να «καλύψουν τις πιο επικίνδυνες προσεγγίσεις στην περιοχή της διμοιρίας». Το τυπικό ελαφρύ κονίαμα ήταν σχετικά μεγάλου διαμετρήματος στα 60 mm. Εκτόξευσε ένα αντίστοιχα μεγαλύτερο και πιο αποτελεσματικό βλήμα σε μεγαλύτερη εμβέλεια από τους μικρότερους όλμους που χρησιμοποιούσαν οι Γερμανοί και οι Βρετανοί. Το μόνο πρόβλημα ήταν το βάρος (19 κιλά) που σήμαινε ότι χρειαζόταν μεγαλύτερη ομάδα για να το μετακινήσει. Οι Αλεξιπτωτιστές είχαν μια ελαφρύτερη έκδοση (το M19 ζύγιζε μόνο 9 κιλά).