Junta

Οι παίκτες αντιπροσωπεύουν διάφορες οικογένειες στη Republica de los Bananas.

Κάθε γύρος παιχνιδιού έχει από 7 έως 9 γύρους, τράπουλες, ο Πρόεδρος αναθέτει ρόλους, κληρώνονται χρήματα από την ξένη βοήθεια, ο πρόεδρος προτείνει έναν προϋπολογισμό που ψηφίζεται, επιλέγονται τοποθεσίες, γίνονται απόπειρες δολοφονίας, τότε η τράπεζα μπορεί να είναι ανοιχτή ή όχι , μπορεί να υπάρξει πραξικόπημα και μετά, τότε ξεκινά ο επόμενος γύρος.

Το παιχνίδι είναι για 4 έως 7 παίκτες (αν και υπάρχουν παραλλαγές 2 και 3 παικτών). Εκλέγεται ένας ισόβιος πρόεδρος (El Presidente) και στη συνέχεια αυτός ή αυτός κατανέμει ρόλους για όλους τους άλλους παίκτες. Ανάλογα με το γραφείο του/της και τις διάφορες κάρτες που έχει, κάθε παίκτης έχει έναν ορισμένο αριθμό ψήφων. Αυτά είναι σημαντικά για την πρώτη ψηφοφορία για την εκλογή του El Presidente και στη συνέχεια γίνονται ψηφοφορίες σε κάθε στροφή του προϋπολογισμού που προτείνει ο Πρόεδρος. Ο προϋπολογισμός ξεκινά όταν ο Πρόεδρος τραβήξει 8 κάρτες με την όψη προς τα κάτω από τη γέφυρα (που ποικίλλει σε ονομαστική αξία από $1 έως $3) και προτείνει κατανομές. Δεν θα μπουν όλοι στον προϋπολογισμό και τα ποσά είναι στη διακριτική ευχέρεια του Προέδρου. Ο Πρόεδρος μπορεί να κρατήσει άγνωστα χρήματα ξένης βοήθειας.

Οι παίκτες μπορούν να επιχειρήσουν να δολοφονήσουν τους άλλους παίκτες, συμπεριλαμβανομένου του Προέδρου, μαντεύοντας πού θα βρίσκονται από πέντε τοποθεσίες. Οι παίκτες που δολοφονούν επιτυχώς έναν άλλο παίκτη παίρνουν τα χρήματα χωρίς τραπεζικό λογαριασμό αυτού του παίκτη, τα μόνα ασφαλή χρήματα είναι τα χρήματα που έχουν κατατεθεί στον ελβετικό τραπεζικό λογαριασμό των παικτών και ο μόνος τρόπος για να φτάσετε στην τράπεζα είναι να επιβιώσετε από τον γύρο δολοφονίας.

Εάν οι παίκτες είναι δυσαρεστημένοι, βλέπουν ένα πλεονέκτημα ή απλώς θέλουν, και υπάρχει μια «δικαιολογία για πραξικόπημα», μπορούν να ξεκινήσουν ένα πραξικόπημα. Ένα πραξικόπημα βλέπει τους παίκτες να ανταγωνίζονται χρησιμοποιώντας ένοπλες δυνάμεις για τον έλεγχο της πλειοψηφίας των 5 κέντρων εξουσίας. Οι παίκτες των επαναστατών ελέγχουν τις δυνάμεις του ρόλου που τους είχαν ανατεθεί πριν από το πραξικόπημα (π.χ. στρατός, ναυτικό, αεροπορία) και οι παίκτες πιστοί στον Πρόεδρο κάνουν το ίδιο, επιδιώκοντας να ελέγξουν τα οχυρά μέχρι να τελειώσει το πραξικόπημα. Στο τέλος κάθε πραξικοπήματος, οι παίκτες που έχουν τον έλεγχο των 5 κέντρων εξουσίας ψηφίζουν υπέρ του Προέδρου ή της Χούντας, καθορίζοντας εάν ο Πρόεδρος θα παραμείνει ή η Χούντα κερδίζει και εκλέγει νέο Πρόεδρο. Και κάποιος στέλνεται στο εκτελεστικό απόσπασμα.

Οι παίκτες που δολοφονούνται ή σκοτώνονται απλώς γίνονται ένα άλλο μέλος της οικογένειάς τους και ξεκινούν ξανά με νέες κάρτες, κρατώντας όμως οποιοδήποτε από τα χρήματα της οικογένειάς τους κατατεθειμένα στον ελβετικό τραπεζικό τους λογαριασμό.

Το παιχνίδι κερδίζεται από όποιον έχει τα περισσότερα πέσος στον ελβετικό τραπεζικό λογαριασμό του όταν τελειώνουν τα χρήματα.